قلب فى حيره . قصيده نثريه بقلم دكتور وجيه رؤوف

انا بابقى تعبان كل يوم بارجع بيتى وعقلى مليان هموم ياترى فيه ايه ولا دى قله نوم طب والمشاكل اللى بتزيد يوم عن يوم ده من خيالى ولا ده كتر هموم ؟؟ آه يا صاحبى لو تحس بيا انا مش موهوم !! كل اللى بيحصلى ده أكيد مالوش لزوم لكن معلهش انا انسان وبكل صاحب هم مهموم ماهو لو ماحاسيتش بالبشر مابقاش إنسان حنون يعنى لو صاحبى حزين معقوله ابقى عنه مشغول ولا لو فيه جار بيعانى ابقى انا و كأنى ماليش لزوم ده ربنا واحد وصى على الكل بالحب والعون وإحنا واخدانا الهموم و كأننا شايلين الكون ناسيين راحتنا والدنيا واخدانا وكإننا وحدنا فى الكون بنفكر فى بكره ييجى بكره نخلقله مشاكل قد النجوم وهو ده حالنا شايلين جراحنا جوه قلب مكلوم سيب بكره لبكره ياصاحبى وادعى ربك هو اللى يشيل الهموم حط حملك عليه ده رب كبير عالم علوم الكون كلامى ليك ياصاحبى ده كلام ليا فى الصدر مكنون عاوز أقوله ليك لكن قبلك بأقوله لنفسى ماهو فيه كلام كتير باقوله لك ومن قبلك باقوله لنفسى أمانه عليك يا صاحبى تحفظه وترجع تقوله لنفسى اصل انا انسان بانسى الكلام علشان كده باقوله لنفسى ماعلهش سامحنى طولت عليك لكن ده كله من محبه نفسى . د / وجيه رؤوف